Spis treści:
3. Samotność jako znak naszych czasów.
4. Dlaczego tak trudno znaleźć partnera?
Dla wielu z nas znalezienie partnera, który będzie towarzyszem na różnych etapach życia, jest kluczem do szczęścia. Nic dziwnego, związek może zaspokajać lub wspierać realizację naszych podstawowych potrzeb: fizjologicznych, bezpieczeństwa, przynależności, uznania oraz samorealizacji. Niestety stworzenie satysfakcjonującej relacji bywa czasem wyzwaniem, a jej brak skutkuje poczuciem samotności.
1. Samotność – czym jest?
Samotność to subiektywny stan emocjonalny, który charakteryzuje się odczuwaniem społecznej izolacji przy jednoczesnej potrzebie towarzystwa ludzi. Zakłada się, że zapotrzebowanie na kontakt z innymi zostało uwarunkowane na drodze ewolucji, ponieważ historycznie – związki umożliwiały nam przetrwanie. Samotność jest więc sprzeczna z naszą naturą, wywołuje cierpienie, wpływa na jakość życia, a nawet może pogorszyć zdrowie fizyczne i psychiczne. Stan samotności może być przejściowy lub chroniczny, jednak większość z nas doświadczy go na którymś etapie życia.
2. Różne rodzaje samotności.
Samotność przybiera różne formy, warto więc poznać jej rodzaje:
Samotność społeczna – jest związana z brakiem więzi i poczuciem odrzucenia społecznego. Pojawia się trudność w nawiązaniu relacji, a jeśli już się pojawią, to wywołują uczucie bycia marginalizowanym, ignorowanym lub niepotrzebnym. Kontakt z ludźmi powoduje smutek i niepokój.
Samotność emocjonalna – objawiająca się jako niedostateczna ilość interakcji z innymi. Skutkuje blokadą do tworzenia relacji poprzez pojawienie się poczucia bycia niegodnym innych i posiadania niewystarczających kompetencji do nawiązania interakcji społecznych.
Samotność egzystencjalna – wynika z braku poczucia sensu swojego życia oraz niemożliwości znalezienia swojego miejsca na świecie. Dominuje myślenie pesymistyczne oraz brak akceptacji dla norm i zasad rządzących światem.
3. Samotność jako znak naszych czasów.
Nie można zaprzeczyć, że żyjemy szybko. Stawiamy na rozwój i chcemy osiągać jak największe sukcesy zawodowe. Wspinanie się po szczeblach kariery jest jednak czasochłonne i znacząco ogranicza okazje do spotkań towarzyskich. Znaleźć partnera jest bardzo dużym wyzwaniem w sytuacji stresu i braku czasu na kontakty społeczne.
Coraz większa część naszego życia odbywa się w sferze online, to również miejsce, aby znaleźć partnera. Jednak internet daje możliwość wykreowania siebie na dowolny sposób, więc może się okazać, że osoba, z którą wspaniale nam się rozmawiało na czacie, będzie zupełnie inna podczas rzeczywistego spotkania.
Czasem jednak bycie samemu jest świadomym wyborem. Osoba nie skupia się, aby znaleźć partnera i wówczas nie musi czuć się osamotniona, a satysfakcja czerpana jest z innych obszarów życia niż z bycia w bliskich relacjach. Taka decyzja może być spowodowana przez np.: styl życia, doznaną traumę, koncentrację na innych priorytetach.
Długotrwałe życie w samotności i bez stałego związku skutkuje wytworzeniem pewnych przyzwyczajeń, część osób obawia się utraty wygodnego życia, boi się braku akceptacji dla siebie i swoich zwyczajów. Do poszukiwania partnera takie osoby podchodzą więc z pewną rezerwą lub zdają się na los: ,,Co ma być, to będzie. Ja nie będę szukać’’. Chcą być w związku, ale jednocześnie nie podejmują aktywności w tym kierunku, co z reguły spowodowane jest przez obecność lęku lub wcześniejszych niepowodzeń.
4. Dlaczego tak trudno znaleźć partnera?
Wiadomo, że każdy z nas jest inny – ma inną historię życia, doświadczenia oraz indywidualne trudności stanowiące przeszkodę, aby znaleźć partnera.
Profesor psychologii i psychoterapeuta Richard Booth wyróżnił jednak najczęstsze źródła:
- niedostateczne umiejętności społeczne,
- czynniki sytuacyjne (np. izolacja społeczna, przestrzenna),
- nierealistyczne oczekiwania wobec siebie oraz innych,
- obecność dysfunkcjonalnego stylu przywiązania (wynikającego np. z braku odpowiedniej troski i miłości w dzieciństwie, które mogą skutkować brakiem zaufania, niskim poczuciem własnej wartości itp.),
- określone sposoby myślenia o świecie i radzeniu sobie z problemami (np. stosowanie niesprzyjających zdrowiu metod rozwiązywania trudności emocjonalnych) ,
- dany zestaw przekonań o zachowaniach ludzi i zdarzeniach (np. poczucie, że każdy partner prędzej, czy później zdradzi i wynikająca z tego podejrzliwość oraz nadmierna kontrola w związku).
5. Bibliografia:
- Dołęga, Z. (2003). Samotność młodzieży. Analiza teoretyczna i studia empiryczne. Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
- Gaś, Z. (red.) (2013). Człowiek na rozdrożu. Zrozumieć, aby pomóc. Innovatio Press Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Ekonomii i Innowacji.
- O samotności. Pozyskano z: https://psychologia.edu.pl/obserwatorium-psychologiczne/1139-o-samotnosci-cz-1.html (dostęp 23.09.22r.)
- Rembowski, J. (1992). Samotność. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
